Ek is die week maar skaars hier op die blog. Ek sit en mymer oor ‘n nuwe ware liegstorie, en synde iemand wat nie geneig is tot leuenagtigheid nie, is dit nogal ‘n tydrowende denkproses. Dus vertel ek julle ‘n grappie, ook om die swaarmoedigheid van Vrydag tee te werk. Moenie worry, Maandag is net om die draai!!

Daar êrens in die Mid-Weste van Amerika op so ‘n agtertangse dorpie is daar ‘n saloon met ‘n baie mooi en seksie kroegmeisie. Sy dra die allerkortste rompies wat die drinkers lok en hulle laat koop. Die kroegbaas sit toe ‘n bottel rosyntjie brandewyn op die heel boonste rak agter die toonbank, so hoog dat die kroegmeisie ‘n kort leertjie moet gebruik en dan nog moet strek om by te kom. Die drinkebroers bestel te graag van die brandewyn, want as die meisie so rek en strek peul hulle oë omtrent uit as die rompie opskuif. Elkeen bestel ‘n “raisin”, dan klim sy met die leertjie op, haal die bottel af, skink ‘n dop en klim weer op om die bottel te bêre. Dan bestel die volgende een weer’n “raisin”. So hou dit aan totdat die volgende bestelling van ‘n bejaarde oompie kom. Die kroegmeisie vra so met ‘n moeë stem “Is yours also a raisin?” “No,” sê die oompie, ” but it shore is a’quiverin’ ”