Geronimo!
Ek en Vroukie ry vanoggend Kroonstad toe om vir die Club Octogenarian te gaan kuier. Die klub is nou al sleg uitgedun, nog net Skoonpa en my tante. So ‘n entjie naby die ouetehuis haal Vroukie haar lipsel uit. n Duiweltjie kom sit op my skouer. Net toe die stiffie haar lippe raak, rem ek skerp. Die lipsel trek ‘n dik, bloedrooi streep van haar mond verby haar oor tot amper teen haar haarlyn. “Pot shot” gil ek plesierig. “Dit lyk nes Indian war paint!! Chief Sitting Duck op pad na die Alamo! Kyk net!” skater ek uitbundig. Sy klap die smukspieëltije af en kyk. Sy kyk lank. Sy sê niks. Dan praat sy. Haar stem is onheilspellend, warm soos ‘n leeuwyfie se asem as sy haar prooi beskerm teen die aasdiere, gekrui met die peperwoorde, soos sterk Bombaai beeskerrie.
“ Lag vir jou bliep man! Hoe de bliep moet ek nou die bliepse goed van my gesig afkry? Partykeer is jy ook maar bliep eenvoudig!”
“Ag Vroukie, dis net ‘n grappie!! Moet nou nie oorreageer nie!”
“Grappie se bliep bliep man! Small things amuse bliep small minds!”
Hierdie gaan ‘n lang kuier wees, en dit nogal by haar pa. Twee teen een.
Vroumense het ook g’n sin vir humor nie!
Lewies Mymer 
HAHAHA!!Ag, ek wou nie lag nie, Vroutjie kan maar diep die bliepsem in wees…hoop haar lippies bly dun!!
GRINNIK
Hahahahaha! En toe sien jy net yssplinters spat!!!! Serves you right.
Hahaha – jy is baie snaaks!!Pot shot – jy speel met die leeu se bal.