Siebie siebie! Kom Blackie!

“Nommer negentien, dis Lewies se huis. Kyk sy rooi gesunbeamde stoep. Moenie dat dit jou bluf nie, hy is kwesbaar. Sien jy die sand en die blare daar in die hoek? Hy was mos gister daar in Kroonstad se ouetehuis, wat het hy loop soek daar in die gang vir verswakte bejaardes? Ja, ek weet sy oom is pas daar opgeneem na ‘n beroerte, maar nogtans. Hy weet mos daai reuk van Dettol en dood roep vir jou, Oubaas se swart brak, ou Blackie. En toe loop hy hom nog karplaks! vas in daai warm walm van vars ontlasting, en daai ou oom in die rolstol wat vra dat Lewies hom moet help om in die bed te kom. Nee ou Blackie, hy is kwesbaar. Hy is ryp om gepluk te word. Vir wat sit hy ook nou vir Leonard Cohen op die hi-fi? En net nou is dit weer daai klarinetkonsert. So op die Sabbatsaand as die skemering daal? Kap hom ou Blackie, kap hom nou. Gaan pis op sy stoep, daar teen die groen paraffienblik met die litjieskaktus.”