Revenge of the Chopper Dog

Hier by ons aan huis het ‘n vreemde verskynsel kop uitgesteek. Ek en Vroukie vertoon ewe skielik en so saam-saam rooi knoppies op die lyf wat die jollie jeuk na ‘n ligte irritasie laat lyk. Ons bespiegel die kant en daai toe, en ‘n verklaring waartoe ek kom word algemeen aanvaar: dis van Vroukie se rondslapery. Ek het mos al hier op my blog my allenigheid beween wanneer sy in opdrag van haar betaalmeesters Pretoria toe moet gaan en dan daar moet oornag.Grand hotelle, sy en haar kollegas word nie gesnoep nie. Wat my laat dink: Die gaste in daardie hotelle kom uit alle uithoeke en agterbuurtes van sonnige Suid-Afrika, dis mos logies dat hulle allerhande goggas kan saamkarwei wat dan die hotelbeddegoed en kamers kan besmet. Hulle klim op Vroukie se bagasie en skop nes hier by ons. Gevolglik word Pest Control die volgende dag ingeroep. Hulle verklaring is ietwat anders: dis wel ‘n gogga, maar nie bed bugs soos ek gediagnoseer het nie–die kliniese voorkoms is die van vlooie. Die pesman besluit om die twee honde aan te keer en te ondersoek. Ligte mistykie. Ten eerste laat Pamela haar nie aankeer nie. Sy kies die hasepad en die pesman kan haar nie vang nie. Dus keer hy die meer goedgelowige Chopper aan. Toe hy Chopper se agterbene oopflêr en hier in sy private krap op soek na vlooie, los ou Chopper ‘n benoude straal hondepie so geel soos Fanta Orange hier oor die ou se hemp en broek.  Ou Chopper word baie vinnig neergesit en die pesman verklaar terwyl hy die piedruppels vies van sy hande afskud “Fokkit! Nee, hy is skoon Oom. Fok!

Nee Oom, hy het nie vlooie nie. Fok!”