Vroeg vanoggend toe ek staan en skeer kwetter en kweel die voëltjies in die tuin uitbundig, so asof hulle hulself uitbaljaar voor die son begin steek.
“Jissie Vroukie” sê ek so tussen die skuimbolle deur. “Hoor net hoe gaan die voëls te kere! Van die klein kwikkies tot die groot hadida’s, almal die ene plesierigheid.”
“Sê my Lewies…”
“Sê wat Vroukie?”
Sy kyk na my. Daar is ‘n twienkel in haar oë.
“Sê my, Grootvoël, hoe plesierig voel jy vanoggend?”
Toe kom ek weer laat by die werk, baie laat.
Lewies Mymer 
tyd dat djy retire, dan sal djy altyd betyds wies …… Lewies
BWHAHAHAHA!Wat se jy vir jou base as jy so laat kom?Of….dalk IS jy die baas!
Ai tog al die struikelblokke in ‘n man se pad…..;-)
Ai Lewies jou ou volstruis, alweer laat! xxR
weet vrouwkie dat jy so uit die huis uit praat!
Deur en deur die moeite werd.
“Grootvoël…” Gie-gie-gie!!
En jy is sooo ‘n gelukkige man… 🙂
“Al die voëljies sing” Classic!
Brag jy of kla jy?
🙂
Vir so ‘n lekkerkry gee mens mos nie om om laat by die werk te kom nie. 😉
Karnallie! Dis hoekom jy so lanklaas geblog het. Te besig!
Lekker Lucky!!!!