Dis heerlike lente!!

Kom nou maters, almal tesaam!!

Uh-een , en uh -twee en ‘n uh-drie!!

Dis jeerlike lente, die winter’s verby

weer suffer ons van hooikoors

Pa, Ma ek en jy!

Holladriehoeha, holladriehuhuh huggehuggehug!!

Dis jeerlike lente, die winter’s verby

Weer vreet die muskiete

Vir jou en vir my

Holladriehoeha, holladriehuhuh huggehuggehug!!

Dis jeerlike lente, die winter’s verby

Weer mars die miere

In lange ry op ry!

Holladriehoeha, holladriehuhuh huggehuggehug!!

Dis jeerlike lente, die winter’s verby

Weer byt die vlooie

Vir Wagter en my!

Holladriehoeha, holladriehuhuh huggehuggehug!!

Daisy, Daisy

Gister besluit ek om vir Vroukie ook ‘n ryding aan te skaf as ons nou daar in Hermanus bly. Dan kan sy ook vrylik rondbeweeg as ek maters maak in die Hermanuspietersfontein Country Club. Toe kom ek op hierdie vonds af:

 

 

 

 

Petrus Mothibi, algemene nutsman, bouer, verwer, plaveier, skropwerker, het die fiets oor jare faktap getrap. Nou gaan hy roes in vrede in ons tuin daar in Hernmanus.

 

Vanoggend toe ek myselwers wakker hoes, val dit my op dat iets anders is–ek hoes nie meer fluitend soos ‘n jakkals in die laatnag nie, nee, dis nou ‘n produktiewe hoes, klink soos ‘n lewwetrie wat getrek word.

 

Die Nederlanders praat van een ziekenhuis as hulle nou hospitaal bedoel, en hier by die Lewieshuis is dit inderdaad so. My tante aan moederskant is tans hier by ons, herstellende na ‘n karpale tonnelsindroomloslating. Al die inwoners hier ter plaatse is dus slagoffer van een of ander skeet. Maar nou het ons darem iets om oor te gesels, behalwe die weer.

 

‘n Groot probleem wat ek en Vroukie ondervind as bronchitis – slagoffers is een van kommunikasie, met die dat die resonansieholtes geblokkeer is deur stuwing en slym. Vanoggend gaan sy vir siekteterapie, nee, nie perkussie deur ‘n fisioterapeut om die slym in die longe los te maak nie, maar daardie ou-ou toevlug van ‘n vrou: sy gaan haar hare “laat doen”.  Toe sy ry sê sy: “As ek terugkom, drink ons ‘n bier by Checkers”. Rein gedagte, dink ek, maar bier drink by Checkers? Dis nou nie van die dienste wat hulle aanbied nie. “Bier drink by Checkers?” doen ek dus ietwat verbaas navraag. Met ‘n ligte, maar tog waarneembare, ge-irriteerdheid sê sy “Ek sê, as ek terugkom, moet ons jou bloeddruk check” Ai tog. As die misverstande voortduur, sal ek Vroukie se bloeddruk ook moet check.

 

Hoop julle beleef ‘n aangename naweek. Hier is ‘n stofwind besig om op te staan, maar dis lekker warm, regte weer vir braaivleis en rugby.

 

 

 

Die bromkatjies kom weer.

En weer. En nog ‘n keer Ek het vir julle vertel hoe siek ek is met hierdie inskrywing http://blogs.litnet.co.za/pasella/streptokkie-en-ander-kokkie-kornuite. Sedertdien was ek twee keer terug na die dokter wat die diagnose gemaak het. Toe die bronchitis egter nou weer toeslaan besluit ek om ‘n ander dokter te raadpleeg. Neem x-strale, monitor die bloeddruk oor 24 uur. Uitspraak: jy het bronchitis, Lewies, maar die hoë bloeddruk is baie meer kommerwekkend. Nog ‘n handvol pille, antibiotika, hoesmedisyne en daar gaan ek. Nog geen beterskap nie, maar dis nog vroeg in die wedstryd.

Die een gevolg van al die medikasie wat ek geneem het en nog neem is dat ek nou ‘n kenner, ‘n fynproewer op die gebied van hoesmedisyne geword het. Kyk, jy kan my niks vertel van die robuuste boeket van Alcophyllex nie, of die malse geurvermening van Solphyllex nie, of die klewerige nasmaak van Dilinct nie.

So sit ek en Vroukie gisteraand hier rond. ( Tussen hakies sy is ook ellendig siek, die tweede keer, ook so ‘n borsaandoening-erg, arme vroumense kry ‘n borsaandoening mos dubbel so erg as ‘n man, o, die wel en wee van vrouwees.) Nietemin, gisteraand sit ek en Vroukie hier rond, elkeen besig met eie goete.

“Lewies” rasper Vroukie dit uit.

“Ja Vroukie?” fluit dit deur my gestude stemboks.

“Het jy lus vir ‘n glasie sjerrie voor ons eet?”

“Nee dankie. Ek sal liewer twee medisynemate hoesmedisyne neem. Wat eet ons?”

“Vis”

“Tuna?”

“Nee, gestoomde hake”

“Met kruie?”

“Ja, vinkel”

“Nie koljander nie?”

“Nee, net vinkkel”

“Dan sal ek settle vir Solphyllex. Die fors,gespierde dog nie opdringerige ondertoon van Diphenylpyraline en die parmantige anyssmaak van die vinkel sal suksesvol kombineer en saamsmelt in ‘n papille-prikkelende pikante proe-sensasie. Die Theopphylline anhydrous van die Solphyllex mag dalk die kombinasie subtiel korrupteer en saboteer, maar waddehel, laat ek waaghalsig wees. Skink vir my sommer nog ‘n medisynemaat.”

Onlangse gebeure

Ons was vir ‘n week hier

om te sien hoe dinge hier verloop het

Ons is baie in ons noppies met die dansvloer

Dis nou die huis wat ons net mooi ‘n jaar gelede in Hermanus gekoop het. Ons het ‘n bekwame bouer in die hande gekry wat veranderinge binne aan die huis aangebring het. Onder andere was daar ‘n massiewe kaggel in hierdie vertrek wat uitgebreek is. Die beukehoutvloer is geskuur en geseël, dit lyk baie goed, kort nou net ‘n paartie, so ‘n mynerpaartie met Klipwerf en Klipdrift en langarmdans. Ons ken niemand daar nie, so alle bloggers is genooi.

So met die terugkomslag huis toe hier in Klerksdorp sê ek en Vroukie vir mekaar nou is ons reg om te trek. Ons huis hier moet nou net verkoop. Ons beplanning is om teen einde Oktober die tuig neer te lê, dan sal ek 34 diensjare hier voltooi het. My skof is verby, my graaf is blink gewerk. My gat is vol.