Daar’s water

‘n Groot gemors

 

Saterdagoggend lui die interkomklokkkie. Die noordwester gier, dis koud en nat buite. Die eerste gedagte wat by my opkom is dat dit ‘n bedelaar by die hek is, maar dis toe ‘n welmenende siel wat voor die huis verbystap en my meedeel dat ‘n waterpyp op die sypaadjie gebars het. Die munisipaliteit was gou op die toneel en het die hele dag in die koue en reen gewerk, total vreemd vir my. Daar waar ek vandaan kom sou hulle eers reageer het nadat duisende liter water verlore is.

Die waterlek is reg onder ‘n sier bloekomboom wat  jare gelede as straatboom geplant is. Die boom se wortels het om die pyp gedraai soos ‘n luislang wat sy prooi wurg, en uiteindelik het die pyp meegegee en gebars. Nou sal die boom moet uit. Ek raak sommer senuweeagtig as ek dink aan die gemors wat dit gaan meebring, en sekerlik ook skade aan die tuinmuurtjie en die tuin self.

 

Rooi lig

So ‘n week of wat gelede gaan ek dokter toe vir die jaarlikse roetine ondersoek. Dis die eerste keer dat ek by die ou uitkom en hy beveel aan dat ek die hele toetie van toetse ondergaan, skildklier, lewer – en nierfunksie, glukose, cholesterol. Is reg so, meen ek, dan weet ek of daar erens ‘n lollery skuil. In die spreekkamer ook ‘n urine toets vir glukose. Die is skoon,

‘n Paar dae later bel die nurs my. “Daar is geen rede tot kommer nie”, stel sy my diplomaties, so uit die handbook uit, gerus, : “maar dokter wil jou tog sien om die uitslae te bespreek”

“Lewies,” se die dokter, “alles lyk ok.” En hy rits die uitslae af. “Maar…” Ja nee, dag ek, dis hoekom ek hier is, wat se gemaar is dit nou? “Die vastende glukose telling is h”oer as normaal, 5,4, terwyl joune 5,8 is. Niks om oor bekommerd te wees nie, maar sien dit tog as ‘n waarskuwing dat jy seker dieetaanpassings sal moet maak om diabetes te vermy.”

Fokkitie fok.Slaan my met ‘n sugar stick, Die urinetoets was dan skoon. Ek het nog nooit probleme  van die aard gehad nie. Die dokter verduidelik die hoe, wat en waar van volwasse diabetes en gee wenke oor dieet. Op Google kom ek by ‘n baie informatiewe webwerf af, Manna Health. Die boodskap is duidelik: alles wat lekker is is sleg. Tjoklits, Coke, garage pies, slap tjips. Koebaai soettand, hallo bitterheid.

Gisteraand maak Vroukie geroosterde tamatiesop suitable for vegetarians. Ek bekyk die bord sop asof dit ‘n dosis medisyne is. Proe langtand daaraan en word aangenaam verras.”Jissie Vroukie, dis sop is lekker jong” spreek ek verlig my mening uit. Daar is lig in die tonnel. Die dieetaanpassings hoef op die ou einde nie smaaklike kos in te boet nie.

Nou sit ek hier te midde van ‘n Kaapse koue front en teug aan ‘n koppie warm Rooibos, sonder suiker. Eish. Slegte medisyne is goeie medisyne. 

Goeie raad

 

Ek het hierdie foto in Lusaka geneem.

 

‘n Mooi dag

Ek het hierdie foto vroeër vandag langs die kuspaadjie hier in Hermanus geneem. Dis ‘n prima dag, maar swaar reën word vir Donderdag voorspel. Intussen geniet ek die blaaskans.

 

Saliggespreek

Dis nou die uwe daai, saliggespreek, soos in salig is die wat nie hul versekeringskontrakte aandagtig bestudeer nie want soms mag hulle aangenaam verras word, in teenstelling met die algemene, onjuiste, opvatting dat versekeringsmaatskappye juis daarop ingestel is om hul kliente onaangenaam te verras. Na my lamentasie oor die swanesang van Samsung van ‘n tydjie gelede, laat weet die versekering dat ek tog wel dekking het vir weerligskade aan elektroniese toerusting,’n mededeling wat ek met blydskap en sonder enige voorbehoud aanvaar. Na die nodige dokumentasie ingedien is, ontvang ek sonder verdere omhaal van woorde R4 500, 00 in my skamele bankrekening. En nou voel ek g’n skuldig nie oor die nuwe TV wat so groot is dat Kobus Wiese en Toks van der Linde saam op die skerm inpas, soos Blou Willem dit stel.

Die Kaapse weer is vol verrassings, en as inkommer hier in die Overberg in word ek nog geeeld onkant betrap deur die skielike weerskommelinge. Die afgelope week was pure plesier, lekker warm met windstil blou lug. Vandag brand die kaggelvuurtjie van vroegdag af en ek en Vroukie trek al dikker toppe aan. Maar met die res van die land wat nou eers begin herstel na die moordende koue front wat ‘n ongenadige ysigheid tot gevolg gehad het, kla ons nie te hard nie.

Dis juis te midde van so ‘n koue front met minimum temperature van minus vyf, ses grade dat Pamela die werfhond agt jaar gelede by ons aangekom het daar in Klerksdorp, maer, uitgeteer, uiters verwaarloos, en op die koop toe hoogs dragtig. In daai bittere koue het sy geboorte geskenk aan tien kleintjies in die bure se tuin. Eers nadat ons haar vertroue gewen het kon ons haar en die kleintjies inneem en hulle grootmaak. Ons dink hoeka sy het deur honger gedrewe daar van Thandi Modise se mense gevlug en as’t ware op laaste bene by onse mense uitgekom. Dit wys jou nou, ne, as jy ‘n plaas bekom het is jy nog nie ‘n boer nie, sommer so terloops gese.

Gunsteling sitplek-uitdaging

Ek wou ‘n foto plaas om aan hierdie uitdaging deel te neem, maar kry toe hierdie boodskap:
Error 2010_0812Kaa…20100040.JPG
HTTP error.
Weet iemand wat dit beteken en hoe kan dit reggestel word? Sjiets, en net toe ek dink ek het hierdie WP onder die knie.

As ek nou nie kan wys nie, moet ek maar vertel. Daar in Klerksdorp se huis het ons so ‘n lekker ingeleefde stel gehad met ‘n bank, nie so ‘n hierjy bank nie, ‘n driesitplek lêbank voor die TV. Toe ons nou besluit om Hermanus toe te trek moet ons besluit wat gaan saam en wat gaan vir ‘n appel en ‘n ei verkwansel word. Verwoede teenstribbelng van my kant ten spyt, Vroukie het die slag om die bank gewen. Verwere soos “Maar Vroukie, die stel is so lekker ingeleef” het Vroukie a la Gerrie Nel getroef met “Ingeleef se gat, die ding is afgeleef”. “Ja maar dis’n oorspronklike Jorl Boltshin ontwerp!” gooi ek haar ‘n goëlbal. “Wat jy deesdae in elke Ellerines kry” slaan sy hom vir ‘n ses. Uiteindelik gee ek die stryd gewonne, en met ‘n seer hart kyk ek toe hoe Goldfields Secondhand Furniture se faktap blou Toyota bakkie met die bank en stoele om die hoek verdwyn.”There goes my only possession” wil ek lamenteer.

Hier in Hermanus in koop ons toe ‘n leerbank. Dis nie dieselfde nie. Kleindogter Mia som dit mooi op: “Hier is te veel rules in die huis. Jy mag nie met jou voete op die couch sit nie, jy mag nie op die couch eet nie, jy mag nie op die couch drink nie. Dis boring”

Foto-uitdaging: Kinders

Tegnies seker nie watwonders nie, maar Mia op heterdaad betrap met haar handjie in die suikerfles is vir my priceless.