Vanoggend vroegerig se kant.
“Jis Lewies, jy weet, ek kan nie glo ons het al die jare gesukkel met die staal garagedeure nie. Dis soveel makliker en geriefliker met die elektriese deure”
“Was ‘n moerske uitgawe, maar die moeite werd. Dis net jammer die knoppies op die remote is so sensitief. Soms as ek die remote in my sak bêre druk ek per ongeluk die knoppie, dan gaan die deur oop sonder dat ek daarvan weet. As mens nie daarop let nie kan die deur die hele nag oopstaan”
“Jy maar net fyn oplet en seker maak jy druk die regte knoppie, Lewis”
“Vroukie…”
“Wassit Lewies?”
“Sê my bietjie, druk ek jou regte knoppie?”
“Hoe meen jy nou?”
“Jy weet mos, dink jy ek .. jy weet..?”
“Jy meen of jy my regte knoppie druk?” Daar is ‘n twienkel in haar oë.
“Ja, dis hy, net so”
“Ek weet nie jong, jy sal maar moet druk dat ek kan sien”
Ek dink dit was die regte een.
En ek werk nie Saterdae nie!
(Ek wonder nou oor die geraaptes–druk hulle ook knoppies?)
Lewies Mymer 